Z dr. Tomaszem Wolniewiczem, o stworzeniu centralnego systemu rejestracji studentów w programie Erasmus oraz rozwiązaniu PIONIER.Id for Erasmus+, rozmawia Magdalena Baranowska-Szczepańska.
Magdalena Baranowska-Szczepańska (M.BS.): ERASMUS umożliwia milionom ludzi studiowanie, odbywanie szkoleń i zdobywanie doświadczenia za granicą. Taka duża liczba osób wiąże się z ogromną przepływem informacji i wymusza elektroniczną wymianę dokumentów. Konsorcjum PIONIER zaproponował rozwiązanie, proszę o nim powiedzieć?
Tomasz Wolniewicz (T.W.): – Elektroniczna wymiana dokumentów w programie Erasmus jest inicjatywą Komisji Europejskiej realizowaną pod hasłem Erasums Without Paper. Częścią tych działań jest stworzenie centralnego systemu rejestracji zainteresowanych studentów. Studenci instytucji stowarzyszonych w Federacji PIONIER.Id stworzonej przez Konsorcjum PIONIER rejestrują się używając kont ze swoich instytucji macierzystych. Jest to bardzo prosty mechanizm i dlatego został wybrany przez Komisję Europejską jako wymagany. Niestety, nie wszystkie polskie instytucje należą do PIONIER.Id. Wiele z nich intensywnie nad tym pracuje, ale zdążenie na czas jest trudne.
M.BS.: W momencie, gdy przystąpienie do PIONIER.Id nie jest możliwe istnieje szansa na tymczasowy system dedykowany do współpracy z Erasmus+. Jak on działa?
T.W.: – Ponieważ niezbędne jest zyskanie dodatkowego czasu na włączenie się do PIONIER.Id, to w ramach działań Konsorcjum PIONIER zaproponowaliśmy rozwiązanie przejściowe PIONIER.Id for Erasmus+. Zainteresowane instytucje wyznaczają swoich koordynatorów, którzy zakładają konta studentom zainteresowanych wymianą. Przy pomocy tych kont studenci będą się mogli zarejestrować w centralnej aplikacji Erasmus, a kiedy ich instytucje przystąpią do PIONIER.Id, to będą mogli przejść na standardowy system logowania przy pomocy kont w swojej instytucji.
M.BS.: W planach jest stworzenie stałej oferty globalnego dostawcy tożsamości. Kiedy to może nastąpić i czym się będzie wyróżniać?
T.W.: – Mówimy o ofercie kierowanej do niewielkich instytucji, dla których ciężar wdrożenia oprogramowania niezbędnego do udziału w PIONIER.Id byłby zbyt duży. Takie instytucje stawałyby się pełnoprawnymi członkami PIONIER.Id, ale nie musiałyby utrzymywać oprogramowania, zarządzałyby tylko swoimi użytkownikami i ustawieniami związanymi z ochroną przydatności użytkowników. W przeciwieństwie do tymczasowej aplikacji dla Erasmus, ta usługa dawałaby dostęp do wszystkich usług z jakich mogą korzystać instytucje zrzeszone w PIONIER.Id. Trzeba jednak od razu powiedzieć, że ten projekt jest w fazie planów. Stworzenie takiego oprogramowania jest sporym wyzwaniem, więc w tej chwili jesteśmy dosyć ostrożni w przedstawianiu konkretnych deklaracji.
Magdalena Baranowska-Szczepańska