Sieć POL-34 już pół roku wcześniej miała swój kanał zagraniczny (satelitarny) Łódź – Sztokholm o przepustowości 4Mb/s, a antena satelitarna od tego połączenia do dziś stoi na kampusie Politechniki Łódzkiej. Jednak połączenie do sieci TEN-155 było swoistą rewolucją, a aranżacja tego połączenia do Frankfurtu n/Menem ciekawą opowieścią.
A wszystko zaczęło w drugiej połowie 1998 roku od obserwacji, że polska sieć energetyczna i nasz partner telekomunikacyjny TEL-ENERGO ma połączenie z siecią energetyczną we wschodnich landach Niemiec, gdzie działał lokalny operator energetyczny ENVIATEL (wcześniej ESTEL).
Silna 4-osobowa grupa z Polski wybrała się więc na spotkanie z nimi w Berlinie. W grupie tej byli: Artur Binczewski, Norbert Meyer, Staszek Starzak i Maciej Stroiński. Długo przekonywali Prezesów tej firmy do niestandardowego myślenia. Później nastąpiła rewizyta i przedstawiciele z Niemiec przyjechali do Poznania, gdzie lody zostały przełamane dzięki profesorowi Janowi Węglarzowi, gdy okazało się, że jeden z prezesów i prof. Węglarz mniej więcej w tym samym czasie byli na studenckich praktykach w Gdańsku.
I tak wyswataliśmy polskiego i niemieckiego operatora w dziele budowy kanału cyfrowego do Frankfurtu. Był to początek drogi, bo w ówczesnym stanie prawnym, trzeba było posiadać pozwolenie na obsługę ruchu zagranicznego, ale to było już zadanie dla TEL-ENERGO.
W efekcie, 3 marca 1999 roku doszło do podpisania umowy z MAN-ami, regulującej zasady dostępu do tego kanału. Dziś, po 22 latach ekosystem PIONIER/MANy dysponuje połączeniami zagranicznymi o łącznej przepustowości 345Gb/s, w tym do pan-europejskiej sieci naukowej GÉANT 120Gb/s. A więc przepustowość dla łączności zagranicznej wzrosła 10 tysięcy razy!
Katarzyna Siudzińska